Rzęsistkowica

Choroba przenoszona drogą płciową rzęsistkowica wywoływana jest przez pasożyta trichomonas vaginalis. Ten organizm osiedla się w błonach śluzowych cewki moczowej, pochwy lub pęcherza moczowego.

Po zarażeniu się pasożytem rzęsistkowicy objawy nie pojawiają się od razu. Wiele osób nie zauważa tej choroby. W ten sposób mogą nieświadomie przekazywać ją innym.

Jeśli po pewnym czasie pojawią się objawy, najczęściej dotyczą kobiet. Jednak mężczyźni też mogą mieć dolegliwości związane z zakażeniem rzęsistkowicą. Ogólnie rzecz biorąc, rzęsistkowica to niegroźna choroba przenoszona drogą płciową. Może jednak prowadzić do powikłań u kobiet w ciąży.

Rzęsistkowicę można rozpoznać po charakterystycznych dolegliwościach. Średni okres inkubacji tej choroby to od 1 do 4 tygodni. Nie zauważysz więc od razu, że jesteś zakażony. Czasami może to trwać nawet kilka lat. Wielu mężczyzn w ogóle nie ma objawów rzęsistkowicy. Kobiety natomiast często odczuwają dolegliwości związane z tą chorobą.

Charakterystyczne objawy rzęsistkowicy u kobiet:

• Wrażliwa, swędząca, zaczerwieniona pochwa i/lub wargi sromowe;
• Ból podczas seksu;
• Większa ilość wydzieliny z pochwy. Wydzielina ta jest często żółtozielona i pienista. Może też nieprzyjemnie pachnieć;
• Ból i/lub pieczenie podczas oddawania moczu;
• W przypadku ciąży: większe ryzyko przedwczesnego porodu lub niskiej masy urodzeniowej dziecka.

U kobiet okres zakaźności może trwać od kilku miesięcy do nawet kilku lat.

Charakterystyczne objawy rzęsistkowicy u mężczyzn:

• Wydzielina z penisa. Wydzielina jest dość rzadka i biała;
• Zapalenie żołędzi;
• Ból i/lub pieczenie podczas oddawania moczu.

U mężczyzn objawy zwykle ustępują samoistnie po około pięciu tygodniach. Wtedy nie są już zakaźni.

Możesz zarazić się rzęsistkowicą podczas seksu bez zabezpieczenia, czyli bez prezerwatywy. Zakażenie następuje, gdy błony śluzowe narządów płciowych mają ze sobą kontakt. Pasożyt występuje też w preejakulacie, nasieniu i wydzielinie z pochwy.

Rzęsistkowica przenosi się podczas seksu waginalnego. Podczas seksu analnego i oralnego ryzyko zakażenia rzęsistkowicą jest bardzo małe.

Bezpieczny seks to najważniejszy sposób, żeby nie złapać rzęsistkowicy. Zawsze używaj prezerwatywy.

Objawy rzęsistkowicy są podobne do dolegliwości wywołanych przez inne choroby, takie jak chlamydia, bakteryjna waginoza czy rzeżączka. Test na choroby przenoszone drogą płciową pozwala sprawdzić, czy to na pewno rzęsistkowica.

Jeśli masz objawy rzęsistkowicy, zrób test jak najszybciej. Nawet jeśli nie masz stałego partnera i uprawiałeś seks bez zabezpieczenia, warto zrobić test na choroby przenoszone drogą płciową. Zawsze zrób test, jeśli miałeś kontakt seksualny z osobą, która (później) okazała się zakażona rzęsistkowicą.

Test na rzęsistkowicę wykonuje lekarz. Mężczyźni muszą oddać próbkę moczu. U kobiet pobiera się trochę śluzu z pochwy. Materiał jest badany w laboratorium pod kątem obecności pasożyta rzęsistkowicy.

Możesz też zdecydować się na samodzielny test na rzęsistkowicę. Jeśli wynik testu jest negatywny, ale objawy nie ustępują, skonsultuj się z lekarzem.

Jeśli wynik jest pozytywny, rozpocznij leczenie. Jeśli jesteś zakażony rzęsistkowicą, istnieje większe ryzyko, że masz też inną chorobę przenoszoną drogą płciową. Warto więc zrobić testy na inne choroby przenoszone drogą płciową.

Zwróć uwagę na okres inkubacji rzęsistkowicy

Uwaga: rzęsistkowicę można wykryć dopiero po 4 tygodniach od zakażenia. Nie rób testu zbyt wcześnie, bo może wyjść fałszywie negatywny wynik.

W przypadku wielu objawów tuż po możliwym zakażeniu często możliwe jest wcześniejsze wykonanie testu. Lekarz lub farmaceuta może Ci doradzić w tej sprawie.

Jak najszybciej rozpocznij leczenie, jeśli okaże się, że jesteś nosicielem pasożyta rzęsistkowicy. Dzięki temu nie rozprzestrzenisz choroby dalej. Poinformuj też osobę/osoby, z którymi miałeś kontakt seksualny w miesiącu przed pozytywnym wynikiem testu. Ważne, żeby one też się przebadały.

Rzęsistkowica jest wywoływana przez pasożyta. Lekarze zwalczają tego sprawcę choroby przenoszonej drogą płciową za pomocą antybiotyków. Leki te zabijają pasożyta trichomonas vaginalis.

W standardowym leczeniu rzęsistkowicy zwykle stosuje się konkretny rodzaj antybiotyku, mianowicie:

• Metronidazol. Leczenie rzęsistkowicy tym lekiem trwa zazwyczaj tylko 1 dzień. Przyjmuje się wtedy kilka kapsułek lub tabletek.

Zazwyczaj partner też jest leczony, nawet jeśli nie ma objawów.

Leczenie rzęsistkowicy: ważne informacje

Podczas leczenia rzęsistkowicy pamiętaj o kilku rzeczach:

• Lek metronidazol bardzo mocno reaguje z alkoholem. W połączeniu z alkoholem mogą wystąpić poważne skutki uboczne. Po zażyciu tego leku nie wolno pić alkoholu przez trzy dni;
• Leki przeciwko rzęsistkowicy mogą powodować skutki uboczne. Najczęściej są to bóle głowy, problemy żołądkowo-jelitowe, metaliczny posmak w ustach i zawroty głowy. Nie zapomnij przeczytać ulotki dołączonej do leku. Znajdziesz tam więcej informacji na temat stosowania antybiotyku i możliwych skutków ubocznych;
• Przyjmij wszystkie przepisane tabletki/kapsułki. Jeśli przyjmiesz za mało leku, choroba może wrócić;
• Jeśli po zakończeniu kuracji nadal masz objawy, skonsultuj się z lekarzem;
• Po zakończeniu kuracji możesz być zakaźny jeszcze przez tydzień. Dlatego w tym czasie nie uprawiaj seksu;
• Kuracja antybiotykowa działa tylko na aktualne zakażenie. Później możesz znów zarazić się rzęsistkowicą podczas seksu bez zabezpieczenia z osobą zakażoną. Dlatego zawsze używaj prezerwatywy.

Wiele leków przeciwko rzęsistkowicy jest dostępnych tylko na receptę. Na stronie Dokteronline możesz zamówić odpowiednie leczenie. Twoje zgłoszenie zostanie ocenione przez lekarza na podstawie wypełnionego przez Ciebie formularza medycznego. Wystawiona recepta zostanie następnie przesłana do apteki, a przepisane leki zostaną dyskretnie dostarczone do Twojego domu.

Masz jeszcze pytania dotyczące rzęsistkowicy lub jej leczenia? Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą.